Elegia distiko

Elegia distiko (el la greka lingvo διστιχον – unuigo de partetoj δισ - dufoje - kaj στίχος - vico, roto; latine: disticus) estas kunaĵo de du versoj, nome unu heksametro kaj alia pentametro, uzata precipe en la elegia poezio de la klasika greka-latina epoko.

La elegia distiko estas formita de du versoj, unu ekzametro kaj la alia pentametro. Se distika povas esti ĉiu strofo konfekciita laŭ la antikva metriko, komponita per du versoj, nun oni aludas al la elegia distiko.

La plej antikva ekzemplo nin atinginta estas la elegio de Kalino. En la latinan literaturon la distiko estis enirigita de Kvinto Ennio (239-169 a.K.)

Dekomence tiu distiko ornamadis per malgrandaj skribaĵoj objektojn (vazaro, devotaĵoj, tombojn...) de la ĉiutaga vivo, poste fariĝis vera kaj propra poezia formo.


© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search